Samobor je utvrđeni grad na desnoj obali rijeke Drine, nizvodno od Goražda. Pripadao je župi Pribud i bio je rezidencijalno mjesto bosansko vlasteoskog roda Kosača. Prvi sačuvani spomen Samobora u historijskim izvorima potiče iz pisma dubrovačke vlade upućenim svojim poslanicima kod vojvode Sandalja Hranića Kosače iz januara 1423. godine. Pismo je pisano u podgrađu Samobora i datirano 25. januara. U njemu navodi kako je u Dubrovnik stiglo pismo dubrovačkih poslanika iz Podsamobora poslano još 13 januara 1423. godine. Tema razgovora između dubrovačkih vlastelina i bosanskog plemića bili su pregovori oko ustupanja tvrđave Sokol u Konavlima.
„Ad eosdem oratores kad voiuodam Sandagl. Rector di Ragusa col suo consiglio alli nobili et saui ser Nicola di Ma. de Goze et ser Biagio di Georgio citadini et ambaxadori nostri a voiuoda Sandagl salutem. Adi 23 di questo mese riceuessimo una vostra letera data di la Sotto Samobor adi XIII pur di questo. Et ancora riceuessimo una letera di voiuoda Sandagl per la quale el scriue che a inteso che noi semo per partire Canale, zoe la parte nostra et che pero noi ne ricordemo di quel che queli fu promesse per noi, zoe che quel che li sara dato in parte sia in lo luogo doue sta Bogheta.“ (25.1.1423) Državni arhiv u Dubrovnik, Lettere di Levante sv. VIII, fol. 142v.
